Podczas terapii zgłębia się wraz z terapeutą interakcje pomiędzy dzieckiem a rodzicem. Na interakcje składają się zachowania pochodzące z emocji, wspomnień i fantazji, które budują więź. W terapii zakłócenia w interakcjach są na bieżąco korygowane, co powoduje rozwój więzi w kierunku wzajemnej satysfakcji i zdrowia.
Jest to metoda pracy stosunkowo nowa i rozwijająca się dynamicznie. Obejmująca dziecko już od etapu poczęcia, ciąży, jak i w jego pierwszych dwóch latach życia i jego rodziców towarzyszących mu w rozwoju. Oparta jest o klasyczną i współczesną wiedzę psychoanalityczną a także szereg badań, z roku na rok w rosnącej ilości. W tej formie pomocy psychologicznej pacjentem nie jest ani rodzic, ani dziecko ani para. Pacjentem jest związek a inaczej relacja, to co wytwarza się pomiędzy dzieckiem i rodzicami, a także staje środowiskiem rozwojowym dla nich wszystkich.
Drodzy Rodzice,
Chcecie wiedzieć, czy wszystko jest dobrze? Czy jest się czym niepokoić? Czy Wasz maluszek rozwija się prawidłowo? W psychologii mamy i rozwijamy narzędzia do tego, aby móc oceniać rozwój emocjonalny dzieci już od pierwszych chwil ich życia! Jest to możliwe nie tylko w dziedzinie medycyny, czy fizjoterapii ale również psychologii.
Dzieci są często potężnym motywem, który popycha do zmiany. Jednak rodzicielstwo, zwłaszcza na początku drogi często dotknięte jest osamotnieniem. Jeśli czujecie potrzebę oparcia się na kimś i zaufania zapraszamy Was do wspólnej pracy.
Czas niemowlęctwa jest newralgiczną podróżą w głąb własnych przeżyć i spotkania z przeżyciami dziecka. Zupełnie nie tak rzadkie, jak może się wydawać są myśli: nie kocham go, denerwuje mnie ono, zepsuje je, skrzywdzę je i wiele, wiele innych przeżyć objętych wstydem i osamotnieniem. Być może to czego doświadczanie jako mama, czy tata ma również przełożenie na Wasze relacje w parze, gdzie zataczacie obydwoje koło wzajemnej bezradności i frustracji.
Nasza wspólna praca możliwa jest już od etapu ciąży i przygotowań na przywitanie się z maluszkiem. Rodzicielstwo jest piękne, ale jak sami wiecie i ciągle się z tym mierzycie, po prostu bywa ono niezwykle trudne. Praca od początku, daje mocny fundament dla Waszej wspólnej relacji. Natomiast skupienie się na rozwoju emocjonalnym u dziecka od jego pierwszych dni życia, zmniejsza ryzyko dalszych problemów i zaburzeń emocjonalnych a Wam rodzicom daje satysfakcję z wystarczającego pełnienia swojej ważnej roli.
Wczesna praca terapeutyczna daje możliwość dowiedzenia się czym jest i sprawdzenia normy rozwojowej, a co za tym idzie, od samego początku życia maluszka pracy nad wyrównywaniem deficytów i zakłóceń, jakie pojawiły się w rozwoju jego psychiki. Psychika magicznie nie powstaje, ale się tworzy poprzez kontakt cielesny do jakiego zdolne jest malutkie dziecko a także jego wrodzone i subtelne zdolności do zaspokajania potrzeb emocjonalnych i społecznych.
Jeśli potrzebujecie dowiedzieć się więcej, to zapraszam!
Dla rodziców lub rodzica z niemowlakiem, tzw. specjalistyczna terapia relacji.
Jest to metoda pracy stosunkowo nowa i rozwijająca się dynamicznie. Obejmująca dziecko już od etapu poczęcia, ciąży, jak i w jego pierwszych dwóch latach życia i jego rodziców towarzyszących mu w rozwoju. Oparta jest o klasyczną i współczesną wiedzę psychoanalityczną a także szereg badań, z roku na rok w rosnącej ilości.
W tej formie pomocy psychologicznej pacjentem nie jest ani rodzic, ani dziecko ani para. Pacjentem jest związek a inaczej relacja, to co wytwarza się pomiędzy dzieckiem i rodzicami, a także staje środowiskiem rozwojowym dla nich wszystkich.
Podczas terapii zgłębia się wraz z terapeutą interakcje pomiędzy dzieckiem a rodzicem. Na interakcje składają się zachowania pochodzące z emocji, wspomnień i fantazji, które budują więź. W terapii zakłócenia w interakcjach są na bieżąco korygowane, co powoduje rozwój więzi w kierunku wzajemnej satysfakcji i zdrowia. Na przykład, czasami lęk mamy odnośnie tego, czy dziecko ma autyzmu, może wynikać właśnie z zakłóceń we wzajemnych interakcjach. Terapia sprzyja rozpoznawaniu tego co płynie od dziecka, z jakim wyposażeniem rozwojowym się rodzi, jak i tego co płynie od rodzica, jego lęki, doświadczenia i relacje.
Celem nie jest ocenianie, poprawianie rodziców ale wspieranie ich w wchodzeniu w etap rodzicielstwa, tak, aby z czasem terapeuta stawał się tłem a nie ważną figurą a rodzice zdobywali poczucie kompetencji w interakcji z własnym dzieckiem. Terapeuta umożliwia przekierowanie uwagi na poznanie przeżyć rodzica i przeżyć dziecka, jako dwóch oddzielnych osób, co utrudnia transgeneracyjny przekaz traum i rozwój zaburzeń. Służy zdrowiu, wzajemnej więzi i pozytywnie rokuje, co do dalszego rozwoju dziecka i rodziców.
Dzieci dzięki spokojnemu rodzicielskiemu umysłowi mogą bezpiecznie rosnąć, przywiązywać się i kochać. Rodzic zaspokaja jego potrzeby a ono odwdzięcza się swoją miłością i zaufaniem. Łatwiej mu wtedy w przyszłości nazywać swoje potrzeby i o nie zabiegać a rodzicom zdecydowanie łatwiej jest widzieć potencjał dziecka i rozumieć normę rozwoju również emocjonalnego i psychicznego.
Zalecana w trudnościach regulacyjnych po stronie dziecka:
i inne, które mogą okazać się wskazaniem do terapii i utrudniają rodzicowi komunikację z niemowlęciem, odczytywanie jego cielesnych i emocjonalnych sygnałów.
Rodzice/ rodzic przychodzi z maluszkiem na sesję. Sesja odbywa się w bezpiecznej przestrzeni na macie, z wygodnymi pufami do siedzenia dla dorosłych obok maty. W trakcie sesji terapeuta jest cały czas obecny. Obserwuje interakcje między maluszkiem i rodzicami/ rodzicem. Podaje sugestie, odpowiada na potrzeby rodzica, jak i wychwytuje te po stronie dziecka, ułatwiając rodzicowi stawanie się ekspertem od własnej relacji z dzieckiem. To czas zabawy, obserwacji, rozmów i pytań do terapeuty. Również tych pytań, które dotyczą doświadczeń w parze w procesie stawania się rodzicem. Na pierwszych sesjach zawierane są zasady wzajemnej współpracy w formie kontraktu terapeutycznego.
*Na etapie ciąży sesja opiera się o wzajemny dialog rodziców/ rodzica z terapeutą na temat wyobrażeń dotyczących dziecka, rodzicielstwa, a także lęków i zmian jakie niosą narodziny.
Częstotliwość sesji:
Sesje odbywają się w odstępach cotygodniowych, jak i dłuższych. Zależy to od indywidualności każdej z rodzin i wraz z nią jest ustalana. Z czasem częstotliwość sesji maleje.
Czas trwania:
Jedna sesja trwa 50 minut
*Przyjmuje się czas trwania terapii, jako bezterminowy bądź krótkoterminowy, w zależności od indywidualnej sytuacji i zgłoszonego problemu.
Nagrywanie:
Nagrywanie sesji, na które wyraża się zgodę, związane jest integralnie z podejściem w tego typu terapii. Osoba, którą jest dziecko znajduje się na etapie prewerbalnym (pierwsze 18 miesięcy życia) w związku z czym, jednym z głównych kanałów pracy terapeuty, obok kanału werbalnego po stronie rodzica, jest niewerbalny przekaz od niemowlęcia w postaci jego reakcji, ruchów, gestów, wyrazów twarzy, często bardzo mikroskopijnych, klatkowych sygnałów. Dzięki nagraniu terapeuta rzetelnie i z zaangażowaniem może analizować, wracać i interpretować nie tak łatwo uchwytne kwestie. Obszar pracy z niemowlęciem dla terapeuty jest wrażliwym rejonem pracy nad ludzką psychiką i zawsze wymaga od niego superwizji, dyskusji klinicznej i badań. Niemożliwe jest więc dzieleniem się jego pracą z doświadczonymi klinicystami bez nagrania sesji, objętego zresztą a i przede wszystkim poufnością.
