Nimfomania to zaburzenie seksualne, które często wywołuje silne emocje i kontrowersje. Na temat tego czym jest nimfomania, kim jest nimfomanka i jak odróżnić wysoką aktywność seksualną od zanurzenia psychicznego, krąży wiele mitów i uprzedzeń. W rzeczywistości nimfomania jest zaburzeniem wymagającym diagnozy i kompleksowego podejścia terapeutycznego. Czym charakteryzuje się nimfomania i jakie metody terapii są skuteczne w leczeniu nimfomanii?
Nimfomania – czym dokładnie jest?
Nimfomania, inaczej hiperseksualność, to zaburzenie seksualne, które charakteryzuje się nadmierną ochotą na seks, kompulsywnym zachowaniem seksualnym lub utratą kontroli nad popędem seksualnym. W psychologii nimfomania uznawana jest za formę uzależnienia od seksu, zbliżoną do innych uzależnień behawioralnych np. hazardu, seksoholizmu. Nimfomania jest zaburzeniem wymagającym profesjonalnego leczenia i wielopoziomowej terapii.
Kim jest nimfomanka?
Pojęcie nimofomanka to określenie kobiety dotkniętej nadmiernym popędem seksualnym, która doświadcza nieustannych myśli o seksie, często odbywa stosunki seksualne, angażuje się w ryzykowne relacje seksualne i zaniedbuje inne sfery życia. Jakie są charakterystyczne cechy osoby z tym zaburzeniem?
- kompulsywna potrzeba aktywności seksualnej,
- częsty kontakt z pornografią, masturbacją,
- utrata kontroli nad własnym zachowaniem,
- kontakt z przypadkowymi partnerami seksualnymi
- potrzeba potwierdzenia własnej wartości poprzez kontakt seksualny
Osoby dotknięte tym problemem mogą doświadczać trudności w kontrolowaniu swoich impulsów i decyzji związanych z aktywnością seksualną. Ta choroba znacząco wpływa na życie kobiety, prowadząc trudności w utrzymaniu zdrowych i satysfakcjonujących relacji. Nimfomania często współwystępuje z innymi zaburzeniami psychicznymi np. borderline, depresją czy zaburzeniami lękowymi.
Objawy nimfomanii
Objawy nimfomanii mają różny stopień nasilenia i ujawniają się w wielu obszarach życia. Głównym objawem nimfomanii jest nadmierna aktywność seksualna, która przestaje być źródłem przyjemności, a staje się formą przymusu.
Osoby z hiperseksualnością doświadczają trudności w kontrolowaniu własnych impulsów seksualnych, nawet jeśli są szkodliwe dla nich i bliskich. Jakie są jeszcze najczęstsze objawy nimfomanii?
- Utrata kontroli nad własnym zachowaniem seksualnym
- Nadmierna aktywność seksualna trwająca dłużej niż kilka miesięcy
- Ryzykowne zachowania seksualne
- Zaniedbywanie obowiązków rodzinnych i zawodowych z powodu życia seksualnego
- Brak satysfakcji pomimo intensywnego życia seksualnego
- Uczucie wstydu lub żalu po odbytych kontaktach seksualnych
W skrajnych przypadkach osoby uzależnione od seksu mogą doświadczyć trudności w relacjach, a nasilające się impulsy prowadzą do utraty kontroli nad własnym zachowaniem. Takie sytuacje wpływają na rozwój problemów zdrowotnych w sferze seksualnej np. infekcje, wyczerpanie psychiczne, chroniczne poczucie winy czy problemy emocjonalne.
Przyczyny nimfomanii – co prowadzi do uzależnienia od seksu?
Nadmierny popęd seksualny, w codziennym funkcjonowaniu jest problematyczny i uciążliwy. Bardzo często u podstaw leży trauma z dzieciństwa, w tym wykorzystywanie seksualne, które prowadzi do zaburzenia wzorców myślowych i zachowań już na wczesnym etapie rozwoju. U kobiet często występuje niskie poczucie własnej wartości, a seks wykorzystują jako sposób na akceptację lub potwierdzenie swojej atrakcyjności.
Poza czynnikami emocjonalnymi są również biologiczne i środowiskowe. Nadmierna ilość estrogenów w organizmie zwiększa potrzebę odbywania stosunków seksualnych. Inną przyczyną może być również dorastanie w dysfunkcyjnej rodzinie, gdzie dominowała przemoc psychiczna, chłód lub chaos emocjonalny. Wiele osób próbuje w ten sposób poradzić sobie z presją emocjonalną, napięciem i wewnętrzną pustką. W tym przypadku może rozwijać się wiele różnych form uzależnień np. uzależnienie od treści pornograficznych, które przyczyniają się do zaburzeń relacji z własnym ciałem, emocjami i drugim człowiekiem.
Długotrwałe i niekontrolowane zachowania seksualne mogą prowadzić do pogłębienia zaburzenia. Bardzo ważne jest wczesne rozpoznanie problemu i rozpoczęcie odpowiedniego leczenia.
Leczenie nimfomanii – jak wygląda terapia?
Osoba, która zdaje sobie sprawę z problemu i chce pozbyć się nałogu, powinna skorzystać z pomocy wykwalifikowanego specjalisty. Leczenie nie polega na tłumieniu seksualności, a na odzyskaniu nad nią kontroli. Jak wygląda leczenie nimfomani?
- Psychoterapia – terapia poznawczo-behawioralna pomaga w zmianie wzorców myślowych i zachowań. Skuteczna jest również psychoterapia indywidualna lub terapia schematów.
- Terapia par – jeśli osoba dotknięta nimfomanią jest w związku zaleca się terapię razem z partnerem. Ma ona na celu utrzymanie zdrowych i satysfakcjonujących relacji, odbudowanie zaufania i wypracowanie granic.
- Farmakoterapia – w niektórych przypadkach pomocne są leki obniżające popęd seksualny.
Proces wyleczenia nimfomanii jest możliwy, ale wymaga czasu, zaangażowania i wsparcia terapeuty. Najważniejszym krokiem jest zauważenie i zrozumienie problemu, oraz konsekwentna praca nad zmianą.
Podsumowanie
Nimfomania to utrata kontroli nad popędem seksualnym i kompulsywne zachowania, które mogą zaburzyć codzienne funkcjonowanie. Nie można bagatelizować problemu, a im wcześniej rozpoczęte zostanie leczenie hiperseksualności, tym większa szansa na zdrowie i spokojne życie.