Spotkanie z psychologiem mające formę wywiadu psychologicznego w celu ustalenia zakresu i formy wsparcia.

W zależności od ustaleń z konsultacji pierwszorazowej, następuje przejście do procesu terapeutycznego, którego długość będzie zależała od stanu pacjenta i od złożoności problemu. W przypadku interwencji kryzysowej terapia jest z reguły krótkoterminowa i trwa około 3 miesiące, natomiast psychoterpaia trwa minimum 1 rok. W terapii długoterminowej oprócz eliminowania trudności i problemów, pracujemy nad rozwojem osobowości i zwiększeniem samoświadomości, co przekłada się na poprawę jakości i zadowolenia z życia.

Wizyta polega na przeprowadzeniu wywiadu psychologicznego i przeprowadzeniu wybranych testów diagnostycznych. Testy wykonujemy wszystkim zainteresowanym, również tym, którzy nie są w procesie lub też nie planują dalszego procesu terapeutycznego.

EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing)

Ta forma psychoterapii jest jedną z prężniej rozwijających się na świecie, jest rekomendowana przez Światową Organizację Zdrowia WHO do pracy z traumą. Pierwsze zastosowanie tej metody odbyło się na żołnierzach powracających z wojny z Zespołem Stresu Pourazowego (PTSD).

To co odróżnia EMDR od innych podejść terapeutycznych to aspekt neurofizjologiczny. Zwykle człowiek przetwarza traumę naturalnie i u większości nie rozwijają się objawy PTSD. Jednak, gdy osoba jest mocna straumatyzowana przez samo doświadczenie lub powtórne doświadczenie cierpienia, to nieprzyjemne wspomnienia mogą pozostać „nieprzetworzone” i powracać w koszmarach, na jawie, obniżać nastrój, powodować lęk i inne objawy.

Terapia EMDR pomogła milionom ludzi, którzy doświadczali psychologicznych trudności, u podłoża których leżało doświadczenie traumatycznego przeżycia. Wykorzystanie seksualne, zaniedbywanie w dzieciństwie, wypadki drogowe, przemoc fizyczna i psychiczna, kataklizmy, akty terroru i inne.

Wraz z mijającym czasem terapia EMDR prężnie się rozwinęła i poszerzyła pole oddziaływania. Okazała się bardzo skuteczna w terapii zaburzeń lękowych, fobii, wykluczenia, mobbingu i innych codziennych problemów.

EMDR wykorzystuje naturalną zdolność ciała do samoleczenia i pozwala uleczyć psychologiczne problemy w tempie porównywalnym do tempa, w którym reszta ciała leczy dolegliwości fizyczne.

Terapia pomaga wytworzyć dystans pomiędzy pacjentem a bolesnym doświadczeniem. Nikt nie jest w stanie wymazać wspomnieć, ale można pozbawić ich negatywnych emocji.

Terapeuci EMDR w MentalPath:

Magdalena Kozłowska, psychoterapeuta, interwent kryzysowy, terapeuta EMDR I stopnia

Dominik Gebler, psychoterapeuta, interwent kryzysowy, terapeuta EMDR I i II stopnia

Małgorzata Bajko, psychoterapeuta, psychotraumatolog, terapeuta EMDR I i II stopnia

Prowadzona jest przez psychoanalityka jungowskiego, czyli osobę, która ukończyła wieloletnie szkolenie w psychoanalizie jungowskiej (router training), organizowane przez IAAP (International Association for Analytical Psychology) i otrzymała międzynarodowy certyfikat psychoanalityka jungowskiego, wydany przez to towarzystwo. Wcześniej ukończyła czteroletni kurs psychoterapii i odebrała wykształcenie psychologiczne lub psychiatryczne.

Psychoanaliza jungowska ukierunkowana jest na poszukiwanie, odkrywanie i pogłębianie znaczeń, dlatego bada przeszłość, sny, twórczą wyobraźnię. Korzysta z baśni, mitów, kultury i sztuki. Bada i analizuje znaczenie materiału symbolicznego w indywidualnej psychice. Jednoczy w sobie dwa wymiary: 1. redukcyjny, bliższy freudowskiej psychoanalizie, ukierunkowanej na poszukiwanie przyczyn nerwicowych objawów w zdarzeniach z przeszłości, co jest znacznie bliższe psychoterapii jako takiej oraz 2. wymiar prospektywny, stawiający przed nami pytanie, dokąd zmierzamy i na ile obrany kierunek jest tożsamy z naszym wewnętrznym procesem życiowym.

Psychoanaliza jungowska jest fascynującym procesem, pełnym zaskakujących momentów, otwierającym nie tylko wiedzę na siebie samego, ale także pozwala zrozumieć znaczenie środowiska,  w którym dorastamy i funkcjonujemy. Poszerza wiedzę ogólną, pogłębia jej zrozumienie.

Metoda Przedłużonej Ekspozycji (PE) brzmi bardzo skomplikowanie, ale jest w gruncie rzeczy dość prostą metodą. 

Jest przede wszystkim:

– skuteczna

– sprawdzona badaniami klinicznymi

– krótkoterminowa

– bezpieczna 

Metoda PE jest ukierunkowana na przełamywanie unikania  wspomnień o traumatycznym doświadczeniu i wszelkich skojarzeń z nim związanych. 

Terapia wymaga przejścia od 7 do 12 sesji, w zależności od rodzaju traumy i doświadczanego stresu. Efekty stosowania tej metody są już widoczne po pierwszych sesjach. Wówczas pacjenci deklarują znaczne obniżenie poziomu lęku, wstydu, a zaczynają doświadczać uspokojenia, redukcji poziomu stresu i zaczynają się uaktywniać psychiczne siły odpornościowe. 

Można porównać proces stosowania metody PE do efektu habiutacji, czyli wyciszenia reakcji na bodźce. W efekcie, „używając własnych perfum w pewnym momencie przestajemy je czuć”.

Analogicznie, po spotkaniu się jeszcze raz ze swoimi traumatycznymi wspomnieniami, w trakcie stosowania metody PE, następuje wygaszenie natężenia przykrego wspomnienia. Ono nadal jest w pamięci, ale nie wywołuje już tak negatywnych uczuć i reakcji psychofizjologicznych. Staje się po prostu wspomnieniem nieaktywnym.

Metoda jest również skuteczna w przypadku współistnienia innych zaburzeń i chorób psychicznych takich jak: zaburzenia osobowości typu Borderline, zachowań autoagresywnych z samookaleczeniem, zaburzenia związane ze stosowaniem substancji psychoaktywnych, depresja, a nawet w przypadku psychozy. Stosowanie tej metody w przypadku tak poważnych dysfunkcji jest najlepszym dowodem na to, że jest ona bezpieczna.

Interwencja kryzysowa jest formą krótkoterminowej pomocy psychologicznej, ukierunkowanej na działanie i wsparcie w sytuacji kryzysowej. Działania skoncentrowane są na powstrzymaniu pogłębiającego się kryzysu, przywróceniu poczucia bezpieczeństwa i równowagi psychicznej. Interwencja kryzysowa kładzie nacisk na pomoc w odnalezieniu punktu odniesienia osobie znajdującej się w stanie szoku i dezorientacji. Ma to na celu odzyskanie względnego poczucia stabilności i sił do dalszego działania, a także ustalenia małych, ale konkretnych następnych kroków, które może zrobić pacjent. 

Ta forma pomocy jest również skuteczna w sytuacjach dynamicznie rozwijających się, kiedy pacjent musi natychmiast kontynuować dotychczasowe działania zarówno w obszarze osobistym jak i zawodowym. 

Kryzys jest zdarzeniem nagłym, zmieniającym w drastyczny sposób nasze dotychczasowe życie. Powoduje dezorientację i wywołuje poczucie zagrożenia. Wytwarza silny i narastający stres, prowadzący do stanów lękowych lub napadów lęku panicznego. Napięcie w stresie prowadzi do wyczerpania psychicznego i fizycznego wywołując różnego rodzaju problemy emocjonalne, intelektualne, a nawet społeczne. Zaburza dobowy rytm wpływając negatywnie na sen i procesy pamięciowe. 

Osoby w kryzysie są przeciążone stresem. Często w dalszej perspektywie wycofują się z życia społecznego i relacji osobistych, ponieważ przewlekły stres zaburza codzienne funkcjonowanie i odbiera poczucie sensu, wpływu oraz kontroli na własne życie. W skrajnych sytuacjach przeciążenie stresem i jego przewlekłość mogą powodować myśli i próby samobójcze.

Typowymi sytuacjami wywołującymi kryzys mogą być: rozstanie, śmierć bliskiej osoby, utrata pracy, bycie świadkiem traumatycznego zdarzenia, zmiany społeczne i gospodarcze, wypadek komunikacyjny, czy przewlekła choroba. Ale także zdarzenia takie, jak narodziny dziecka, ślub, zmiana pracy czy przejście na emeryturę, również mogą odpowiadać za silny stres i prowadzić do kryzysu.

Trening behawioralny – rodzaj pracy terapeutycznej, technik treningowych skupiających się wyłącznie na zachowaniach człowieka i jego konstruktywnej modyfikacji względem trudnych lub przeszkadzających bodźców. 

W trakcie sesji istotne jest tu i teraz, analiza konkretnej sytuacji i bodźców oraz trening wygaszania niekontrolowanych reakcji na trudne bodźce. 

Modyfikacja zachowań odbywa się bez analizowania nieświadomych przyczyn i wydarzeń z przeszłości.  

Trening behawioralny pozwala odzyskać poczucie wpływu na odbiór swoich reakcji i swoje zachowanie, co w konsekwencji pomaga poprawiać jakość codziennego funkcjonowania. 

Trening jest skuteczny w leczeniu fobii (np: lęk przed lataniem samolotem, trening asertywności, trening radzenia sobie ze złością).