Zespół Stresu Pourazowego
(PTSD)
Zespół stresu pourazowego (PTSD)
Może pojawić się na skutek przeżycia negatywnego i jednocześnie silnego doświadczenia emocjonalnego. Najczęściej jest nim sytuacja zagrażająca własnemu życiu lub zdrowiu lub sytuacja bycia świadkiem zagrożenia życia lub zdrowia innych osób. Na skutek takiego doświadczenia mogą rozwinąć się objawy Zespołu stresu pourazowego nazywanego w skrócie PTSD.
Jak może funkcjonować osoba po traumie
Lęk i niepokój – strach jest typową reakcją na sytuacje niebezpieczne. U niektórych ludzi trwa nadal, chociaż zagrożenie życia dawno minęło. Dzieje się tak dlatego, bo czyjeś pojmowanie świata i poczucie bezpieczeństwa zostało zmienione na niekorzyść. Wspominając traumę osoba poszkodowana może czuć lęk, albo może on się pojawiać niespodziewanie.
Kłopoty ze snem (z zasypianiem, z wybudzaniem lub sen przerywany koszmarami) – często osoba po traumie boi się zasypiać i śnić koszmary związane z tragicznymi przeżyciami, dlatego np. zasypia na siedząco. Brak snu lub sen przerywany przeszkadza w prawidłowym funkcjonowaniu i powrocie do zdrowia. Dlatego warto w takim przypadku zasięgnąć porady lekarza psychiatry, aby przepisał leki nasenne w odpowiedniej dawce
Uporczywe i przykre wspomnienia, szczególnie kiedy pojawia się coś, co przypomina zdarzenie (np. po wypadku samochodowym widok podobnego samochodu). Może to być przedmiot, zapach, godzina na zegarze, w której miało miejsce zdarzenie. Te wspomnienia mogą być tak realne, jakby osoba ponownie przeżywała traumę. Może mieć poczucie, że jest znowu w miejscu wypadku i to dzieje się ponownie.
Ten objaw, jak również koszmary senne są spowodowane szokiem i tym jak bardzo traumatyczne wydarzenie różni się od zwyczajnego życia i tego jak postrzegano dotychczas świat. Żeby to zrozumieć umysł przywołuje wspomnienia, aby je lepiej zrozumieć i dopasować do wcześniejszych doświadczeń.
Obwinianie się, wstyd: „mogłem pomóc, to ja powinienem zginąć, to moja wina…..itp”. Wiele osób obwinia się o rzeczy, które zrobili i te których nie zrobili, aby przeżyć. Wstyd pojawia się dlatego, że w trakcie wydarzenia zachowali się tak, jak nigdy by nie zachowali się w bezpiecznych warunkach. Takie uczucia mogą dać poczucie kontroli, ale z drugiej strony mogą prowadzić do poczucia bezradności i depresji.
Reakcja odrętwienia i pustki emocjonalnej – trudność w odczuwaniu przyjemnych, jak i nieprzyjemnych uczuć. Czasami bolesne chwile i myśli mogą być tak intensywne, że mózg się blokuje i nie pamięta części wydarzenia.
Unikanie miejsc i przedmiotów przypominających zdarzenie. Także unikanie ludzi. Jest to częsty sposób radzenia sobie z bólem związanym z traumą.
Drażliwość i wybuchy gniewu – jeżeli bliska Ci osoba nie jest przyzwyczajona do odczuwania złości, to sam fakt, że teraz pojawiły się w niej takie uczucia może wzbudzić lęk. Może to być trudne zwłaszcza wtedy, kiedy czuje się złość i poirytowanie w stosunku do najbliższych. Czasami złość się pojawia, bo poszkodowany jest ciągle poirytowany. Gniew może rodzić się także z przekonania, że świat jest niesprawiedliwy.
Pamiętaj! Nawet jeżeli gniew będzie skierowany w Twoją stronę, to tak naprawdę jest to gniew na to, co się przytrafiło bliskiej Ci osobie. Nie bierz do siebie przykrych słów skierowanych w Twoją stronę i nie odwracaj się od poszkodowanego. Został bardzo skrzywdzony, dlatego w tak trudnych chwilach (trudnych także dla Ciebie) pokaż wewnętrzną siłę oraz spokój i nie reaguj agresją na jego złość. Jesteś po to, aby być wsparciem i partnerem do wspólnego przejścia przez ten trudny okres. Nie pozwól, aby to co się teraz dzieje zepsuło Wasze relacje. Wybuchy złości i gniewu po traumach są częste i są naturalną reakcją w nienaturalnej sytuacji. Musisz o tym pamiętać.
W celu umówienia konsultacji zadzwoń pod:
+48 (22) 115 16 87
lub skontaktuj się poprzez e-mail:
recepcja@mentalpath.pl
Zachęcamy również do rejestracji poprzez formularz online:
https://mentalpath.pl/kontakt/
Zaburzenia koncentracji i pamięci
Żal i depresja: twój bliski może czuć przygnębienie, smutek, poczucie bezradności i rozpaczy. Może często wybuchać płaczem, utracić zainteresowanie ludźmi, hobby, pasjami. Może mieć poczucie, że plany na przyszłość nigdy się nie spełnią lub że życie nie jest warte życia. Postrzeganie siebie i świata może być bardzo negatywne.
Nadmierna czujność i przesadna troska o bliskich
Wzrost spożycia alkoholu lub narkotyków (!!!) – stwarza to dodatkowe problemy.
Wiele z tych reakcji może wystąpić pojedynczo lub kilka na raz.
Mózg reaguje w ten sposób, aby przeanalizować to co się stało i wrócić za kilka tygodni do prawidłowego funkcjonowania.
Ważne jest, abyś nie unikał rozmów na temat tego co się stało. Często boimy się rozmawiać o trudnych chwilach w obawie ponownego cierpienia przypominając sobie to, co się wydarzyło. A prawda jest taka, że te wspomnienia i tak się pojawiają, dlatego warto jest, abyś nie był z nimi sam na sam.
Powyższe objawy najbardziej intensywne będą w pierwszym miesiącu po zdarzeniu.
Kiedy minie miesiąc, a objawy i zachowania będą się utrzymywały lub zwiększały, może to oznaczać rozpoczęcie Zespołu Stresu Pourazowego (PTSD) i wtedy skontaktuj się z nami. W MentalPath jest wielu wykwalifikowanych psychiatrów i psychotraumatologów, którzy znają odpowiednie techniki i narzędzia do leczenia objawów PTSD.
Wiele osób zgłasza się do nas z traumatycznymi doświadczeniami, które miały miejsce wiele lat wcześniej nawet 30 lat temu. Czas niestety, wbrew potocznym opiniom, nie leczy traumy. Trauma zawsze, będąc w pewnym ukryciu intelektualnym i emocjonalnym, wyrządza nam mniejszą bądź większą krzywdę. Niedomknięte doświadczenie traumy potrafi negatywnie wpłynąć na nasz system wartości, kształtowanie się osobowości, określone zachowania i reakcje na codzienne sytuacje.
Skąd mam wiedzieć, że mam PTSD?
Jeżeli masz uczucie stałego wyczerpania, pojawiają się u ciebie koszmary senne, jesteś chronicznie zmęczony, masz nawracające obrazy z przykrych zdarzeń, unikasz miejsc, ludzi, sytuacji, dźwięków, zapachów, smaków, które przypominają ci o trudnym zdarzeniu, masz poczucie wyizolowania, jesteś stale pobudzony i w napięciu, jakby coś miało się wydarzyć, miewasz niekontrolowane wybuchy złości lub stany lękowe, skontaktuj się z nami i umów na wizytę do odpowiedniego terapeuty.
W MentalPath pomożemy ci zidentyfikować przyczyny twoich problemów
i przeprowadzimy cię przez proces leczenia w przyjaznych i empatycznych warunkach.
Skontaktuj się już dziś i wybierz odpowiedniego specjalistę.
↓
Nasi specjaliści
Anna Ostrowska
psycholog,
psychoterapeuta
dr n. med. Aleksandra Krasowska
lekarz specjalista psychiatra,
seksuolog
Agnieszka Gola
psycholog dziecięcy, terapeuta dziecięcy, terapeuta SI
Magda Kozłowska
psycholog, trener biznesu, specjalista terapii traumy i interwencji kryzysowej
Marzena Przybylska-Dzieciątkowska
psychoterapeuta, psychotraumatolog
Agnieszka Smetana
psychoterapeuta,
psycholog
Magdalena Tryk-Korycka
psycholog,
psychoterapeuta
Jolanta Kowalczyk
psycholog, pedagog specjalny, specjalista wczesnej interwencji
Małgorzata Brach
psycholog,
pedagog
Weronika Dzierżawa – Nalewajska
psychoterapeuta, psycholog dziecięcy
Zuzanna Jentkiewicz
psycholog,
psychoterapeuta
Klaudia Owczarczyk
psycholog dziecięcy, psychoterapeuta rodzinny
Agata Rymarczuk
psycholog dziecięcy, psychoterapeuta rodzinny
Anna Banasiewicz
pedagog specjalny, surdopedagog, terapeutka integracji sensorycznej
Kamil Mosur
oligofrenopedagog, terapeuta integracji sensorycznej
Magdalena Trojanowska
psycholog dziecięcy,
terapeuta dziecięcy
Anna Bukała
oligofrenopedagog, terapeuta integracji sensorycznej, terapeuta ręki
Aneta Chojecka
psycholog dziecięcy,
terapeuta dziecięcy
Katarzyna Bartkiewicz
fizjoterapeutka, Terapeutka Integracji Sensorycznej
Joanna Puchała
lekarz specjalista psychiatra dzieci i młodzieży
Anna Sadomska
pedagog,
terapeuta SI
dr n. med. Łukasz Müldner-Nieckowski
psychoterapeuta, psychiatra,
seksuolog
Adriana Grabowska
psycholog, psychoterapeuta,
psycholog sportu
Aleksandra Bilejczyk
psycholog dziecięcy,
psychoterapeuta dzieci i młodzieży
Anna Gdynia-Kuraś
psycholog, psychoterapeuta,
seksuolog
lek. Anna Majczak-Grybczuk
psychiatra
Arkadiusz Bilejczyk
psycholog, psychoterapeuta, seksuolog,
seksuolog kliniczny, superwizor
Elżbieta Rowińska
psycholog, psychoterapeuta, seksuolog,
psychoseksuolog, seksuolog kliniczny
Filip Matuszewski
psycholog, psychoterapeuta,
seksuolog
Jakub Hyla
psycholog, psychoterapeuta,
seksuolog
Kamila Jakubiak-Leńczuk
psycholog, psychoterapeuta,
seksuolog, seksuolog kliniczny
Katarzyna Kwaśny-Czehak
psycholog dziecięcy, psychoterapeuta dzieci i młodzieży, psychoterapeuta rodzinny
Magdalena Dziadura
psycholog,
psychoterapeuta
Magdalena Hasiuk
psycholog,
psychoterapeuta
Magdalena Pytel
psycholog dziecięcy,
psychoterapeuta dzieci i młodzieży
Martyna Kalisiewicz
psycholog, psychoterapeuta,
seksuolog
Olga Kasprzyk
psycholog,
psychoterapeuta
Szymon Berliński
psycholog,
psychoterapeuta
Tomasz Siwicki
psycholog, psychoterapeuta,
seksuolog
Katarzyna Bieńkowska
psycholog, pedagog specjalny,
psychoterapeuta
Weronika Janeczko
psycholog,
psychoterapeuta
lek. Łukasz Szostakiewicz
lekarz specjalista psychiatra,
psychoterapeuta
Natalia Matus-Lewandowska
psychoterapeuta, psychoterapeuta,
seksuolog
Agata Kalinowska
psycholog,
psychoterapeuta
Agnieszka Szwedowicz
psychoterapeuta
Marcin Klik
psycholog,
psychoterapeuta
Sylwia Jarosz
psycholog, psychoterapeuta,
seksuolog
Anna Dalida
psycholog dziecięcy,
terapeuta psychologiczno-pedagogiczny
Katarzyna Gniadecka
neurologopeda,
terapeuta SI
dr n. med. Ewa Racicka-Pawlukiewicz
lekarz,
specjalista psychiatra dzieci i młodzieży
Monika Wałaszek
logopeda,
terapeuta SI
Agnieszka Smułkowska
psycholog,
diagnosta
Maja Szczerbińska
psycholog, pedagog,
psychoterapeuta
Iwona Grabowicz-Chadrzyńska
psycholog, diagnosta, specjalista
ds. zaburzeń ze spektrum autyzmu
Agata Paszowska-Mikuła
psycholożka, seksuolożka,
psychoterapeutka poznawczo-behawioralna
Aleksandra Watras
psycholog, seksuolog,
psychoterapeuta
Urszula Rakowska
psychoterapeuta
Karolina Czulińska
psycholog, psychoterapeuta,
seksuolog
Katarzyna Prejs
psycholog
Anna Fronc
terapeuta integracji sensorycznej,
terapeuta ręki i terapeuta pedagogiczny