Czym są zaburzenia odżywiania?

Zaburzenia odżywiania stanowią kategorię poważnych stanów zdrowia psychicznego oraz fizycznego, które objawiają się stałymi nieprawidłowościami w zachowaniach związanych z jedzeniem. Osoby cierpiące na zaburzenia odżywiania mogą być nadmiernie skupione na swojej wadze, kształcie ciała i jedzeniu, co prowadzi do niezdrowych nawyków żywieniowych.

Rodzaje zaburzeń odżywiania – anoreksja, bulimia

Anoreksja to zaburzenie odżywiania, w którym dochodzi do skrajnego ograniczenia przyjmowania posiłków, , co skutkuje poważnym niedożywieniem i niedowagą. Osoby dotknięte tym schorzeniem charakteryzują się zniekształconym obrazem własnego ciała, widząc siebie jako nadmiernie otyłe, niezależnie od rzeczywistej masy ciała. Charakterystyczny dla anoreksji jest również wyraźny lęk przed przyrostem wagi, a także skłonność do zbyt intensywnej aktywności fizycznej mającej na celu redukcję masy ciała. 

Bulimia jest zaburzeniem odżywiania charakteryzującym się cyklicznymi epizodami nadmiernego jedzenia (konsumpcja dużych ilości pokarmu w krótkim okresie), po których następuje podjęcie działań mających na celu zapobieganie przyrostowi wagi. Do takich działań zaliczają się głównie wywoływanie wymiotów, ale również nadużywanie środków przeczyszczających, intensywny wysiłek fizyczny czy praktykowanie postów. Osoby dotknięte bulimią często doświadczają poczucia winy i wstydu związanego z ich zachowaniem, co skłania je do utrzymywania objawów w tajemnicy przed otoczeniem.

Po czym rozpoznaje się anoreksję?

• zmiana zachowań związanych z jedzeniem (np. unikanie wspólnych posiłków)
• widoczna utrata masy ciała
• niezadowolenie ze swojego wyglądu
• pogorszenie stanu zdrowia
• nagłe rozpoczęcie intensywnej aktywności fizycznej

Bulimia (inaczej żarłoczność psychiczna) charakteryzuje się napadowym, niekontrolowanym objadaniem się, które wzbudza poczucie winy. Ilości przyjmowanego jednorazowo jedzenia znacznie przekracza wielkość zwykle przyjmowanych posiłków. Często po napadach jedzenia, osoba chora prowokuje wymioty albo przyjmuje leki przeczyszczające. Waga ciała w bulimii najczęściej jest prawidłowa. U osób chorych na bulimię diagnozuje się podobne jak w anoreksji zaburzenia psychiczne wymagające leczenia.

Objawy bulimii i objawy anoreksji 

Zaburzenia odżywiania mogą mieć poważne konsekwencje zdrowotne i wymagają profesjonalnego leczenia. Jeśli Ty lub ktoś z Twoich bliskich doświadcza objawów anoreksji lub bulimii, ważne jest, aby jak najszybciej zwrócić się o pomoc do specjalisty.

Przyczyny zaburzeń odżywiania

Co powoduje anoreksję i bulimię?

Przyczyny bulimii i anoreksji nie są do końca znane i mogą różnić się w zależności od osoby. Niemniej jednak, wyróżnia się kilka kluczowych czynników, które mogą sprzyjać ich występowaniu:

• Wystąpienie przypadków zaburzeń odżywiania w historii rodziny.
• Cechy osobowości, takie jak perfekcjonizm czy skłonności do samokrytyki, zaburzenia lękowe, depresja lub niska samoocena.
• Obecny w kulturze ideał szczupłej sylwetki, szczególnie promowany w niektórych zawodach jak modelingu czy w sportach wyczynowych, może przyczyniać się do rozwoju zaburzeń odżywiania. Wpływ mediów społecznościowych lub reklam także może mieć znaczenie.
• Przeżycia takie jak przemoc fizyczna lub emocjonalna.
• Problematyczne relacje w rodzinie, nadmierna kontrola ze strony rodziców lub innych bliskich.
• Intensywny, chroniczny stres – może być związany z dużymi zmianami życiowymi.

Jakie są długoterminowe skutki zaburzeń odżywiania dla zdrowia fizycznego i psychicznego?

Zaburzenia odżywiania mogą mieć poważne i czasem trwałe skutki – zarówno dla zdrowia fizycznego, jak i psychicznego. Wiele z nich wynika z nieodpowiednich ilości spożywanego pokarmu, a także z zachowań kompensacyjnych, takich jak wymioty czy nadużywanie środków przeczyszczających.

Skutki dla zdrowia fizycznego:

• Problemy z sercem – niskie tętno, wysokie ryzyko niewydolności serca, niskie ciśnienie krwi.
• Osteoporoza – niska gęstość kości, co zwiększa ryzyko złamań, spowodowana niedoborem wapnia i witaminy D.
• Problemy z układem pokarmowym – zaparcia, ból brzucha, inne problemy żołądkowo-jelitowe, oraz uszkodzenie żołądka i przełyku spowodowane wymiotami.
• Zaburzenia hormonalne i płodności – zaburzenia miesiączkowania, problemy z płodnością, niski poziom testosteronu u mężczyzn.
• Uszkodzenie nerek, wynikające z odwodnienia organizmu i niedostatecznego spożycia składników odżywczych.
• Problemy z zębami i dziąsłami – erozja szkliwa zębów, próchnica, i choroby dziąseł spowodowane częstymi wymiotami.

Skutki dla zdrowia psychicznego:

• Wystąpienie zaburzeń nastroju; depresji, lęków, nadmiernego rozdrażnienia i niestabilności emocjonalnej.
• Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne związane z jedzeniem, wagą ciała.
• Zaburzenia snu – trudności z zasypianiem, wybudzanie się w nocy oraz niska jakość snu.
• Długoterminowe konsekwencje w funkcjonowaniu społecznym oraz życiu codziennym:
• Problemy w relacjach z rodziną, przyjaciółmi oraz w pracy, spowodowane obsesyjnym skupieniem na jedzeniu i wadze ciała.
• Wycofanie się z życia społecznego i rezygnacja z aktywności, które nie pasują do rygorystycznego planu żywieniowego, np. unikanie wyjść do restauracji ze znajomymi.
• Trudności w koncentracji i zmęczenie mogą wpływać na wyniki w szkole i pracy.

Wczesna interwencja i kompleksowe podejście do leczenia, obejmujące psychoterapię oraz w razie potrzeby leczenie farmakologiczne, mogą znacząco poprawić jakość życia osób cierpiących na zaburzenia odżywiania.

Jakie metody są stosowane w diagnozowaniu zaburzeń odżywiania?

Diagnozowanie zaburzeń odżywiania jest procesem, który wymaga współpracy między pacjentem a zespołem specjalistów. Kluczowym elementem jest przeprowadzenie dokładnego wywiadu klinicznego, podczas którego terapeuta zbiera informacje na temat nawyków żywieniowych, myśli i emocji związanych z jedzeniem, postrzegania własnego ciała oraz zachowań kompensacyjnych. Pytania te pomagają zrozumieć nie tylko fizyczne, ale i psychologiczne aspekty zaburzeń odżywiania. Lekarz dokonuje również oceny fizycznej, obejmującej pomiary wagi, wzrostu i ogólnego stanu zdrowia, a także może zlecić badania krwi. Pozwala to na identyfikację fizycznych następstw zaburzeń odżywiania, takich jak niedobory składników odżywczych lub zaburzenia równowagi elektrolitowej. Czasami wykorzystuje się dzienniki żywieniowe, które dają terapeutom wgląd i dostarczają informacji o codziennych schematach żywieniowych pacjenta oraz emocjonalnym tle spożywanych posiłków. Stosowanie standaryzowanych kwestionariuszy i skal pozwala na ocenę stopnia nasilenia symptomów, ich wpływu na codzienne funkcjonowanie i specyficzne aspekty zachowania.

Leczenie zaburzeń odżywiania

Leczenie zaburzeń odżywiania, takich jak anoreksja i bulimia, jest złożonym, długotrwałym i wymagającym procesem, zarówno dla osoby dotkniętej zaburzeniem, jak i dla jej bliskich. Pierwszym krokiem jest akceptacja potrzeby leczenia przez pacjenta. Pomoc osobie zmagającej się z zaburzeniami odżywiania wymaga przede wszystkim empatii, zrozumienia i wsparcia emocjonalnego. Zachęcanie do poszukiwania profesjonalnej pomocy jest kluczowe, ponieważ specjalistyczne wsparcie jest niezbędne.

Dla osób zmagających się z zaburzeniami odżywiania zaleca się zastosowanie kompleksowego planu terapeutycznego, po uprzednim ustaleniu go ze specjalistą, który zwykle obejmuje:

• Terapię indywidualną, najczęściej opartą o nurt poznawczo-behawioralny lub psychodynamiczny, skoncentrowaną na kwestiach związanych z postrzeganiem własnego ciała i relacją z jedzeniem, mającą na celu modyfikację negatywnych wzorców myślenia.
• Wsparcie dietetyczne i edukację na temat prawidłowego odżywiania.
• Leczenie farmakologiczne.

W przypadku poszukiwania pomocy w leczeniu zaburzeń odżywiania, kluczowe jest skierowanie się do odpowiednich specjalistów. Osoby zmagające się z tymi problemami powinny zgłosić się do psychologa, psychoterapeuty lub psychiatry specjalizującego się w zaburzeniach odżywiania. Cenna może okazać się również konsultacja z dietetykiem, który wspomoże w prawidłowym planowaniu diety.

W niektórych przypadkach, szczególnie gdy zaburzenie odżywiania zagraża życiu lub gdy inne metody leczenia nie przynoszą efektów, może być konieczna hospitalizacja.
W Centrum MentalPath, rozumiemy, że wyzwania związane z zaburzeniami odżywiania mogą być trudne. Dlatego z ogromnym zaangażowaniem podchodzimy do pomocy każdej osobie, oferując kompleksowe i zindywidualizowane podejście do leczenia.

Nasz zespół składa się z doświadczonych specjalistów, w tym psychologów, psychiatrów, dietetyków i psychoterapeutów, którzy pracują razem, aby zapewnić kompleksową opiekę. Wykorzystujemy sprawdzone metody, takie jak terapia poznawczo-behawioralna, wspierając pacjentów w wykształceniu zdrowych nawyków żywieniowych, budowaniu pozytywnego wizerunku ciała i zwiększaniu samooceny.

Zachęcamy do kontaktu w celu umówienia konsultacji z odpowiednim specjalistą.

W celu umówienia konsultacji zadzwoń pod:
+48 (22) 115 16 87

lub skontaktuj się poprzez e-mail:
recepcja@mentalpath.pl

Zachęcamy również do rejestracji poprzez formularz online:
https://mentalpath.pl/kontakt/